O poranku

Wstać o piątej.
Przywitać się ze zwierzętami.
Otworzyć szeroko okno i  zmienić miejsce picia porannej kawy.

Moja prawda o życiu na wsi.

Człowiek jest dziwną istotą. Wie, że konsekwencje tego co robi mogą być negatywne, a mimo to czyni to. Po trzech latach mieszkania na wsi, przekonałam się, że nie jestem w stanie pracować ciężko fizycznie od świtu do zmierzchu.

Coś pozytywnego

Napisz coś pozytywnego o życiu na wsi - powiedział Wojtek jedząc śniadanie.

Jestem zmęczona pracami wiosennymi, a kiedy jestem zmęczona trudno o piękne myśli.
Więc siedzę sobie w fotelu, jeszcze w szlafroku mamy, dopijam kawę i myślę.
W mieście tak bym sobie nie posiedziała, bo od dwóch godzin byłabym w pracy.

A niedziela? A niedziela jest dla nas

Zimą obiecaliśmy sobie z Wojtkiem, że niedziela jest dniem wycieczkowym. Jednak zanim ruszyliśmy w drogę, szukać urokliwych miejsc,  zrobiłam parę zdjęć z porannego spaceru naszym kotom.

Spotkanie z Verą i Piotrem

Poobiednie popołudnie. Siadam w  fotelu, Frania przysiada na poręczy i domaga się głaskania. Miron rozłożył się na kanapie i zapadł w błogi sen. Polana w kominku trzaskają, w domu jest miło i przyjemnie. Niby jestem w swoim domu, a myśli moje zostały w zupełnie innym, oddalonym od nas 30 minut jazdy samochodem.

A brzozy szumią

Dzisiaj rano postanowiłam sięgnąć po aparat. Wróciłam, zgrałam zdjęcia i pomyślałam, że jednak nie potrafię ich robić :-)

Przestałam liczyć ile posadziliśmy drzew. W tym roku  20, a może 30 brzóz, 5 sosen czarnych, parę żywotników, parę świerków.  I teraz, kiedy mocniej wieje wiatr, uzyskałam efekt z filmu "Jak pies z kotem" Kondratiuka .

To są właśnie te momenty kiedy jestem szczęśliwa.

Zapraszam do ogrodu :-)

Widok za oknem

Jakiś czas temu napisała do nas autorka bloga udajesie.com. Zadała jedno pytanie " Wyobraź sobie, że ktoś chce się wyprowadzić na wieś i jutro idzie  oglądać dom. Pyta Cię o poradę". Sonia ma zamiar wydać eboka na temat wyprowadzki z miasta na wieś.
 Napisała, że jak tylko powstanie do mi znać.